BİLİYORUM
Bir son var biliyorum
Ölüm denilen bir son... Ölüm ama nasıl ölüm Acılar içinde büyük bir ızdırapla ölüm... Kavrulmak diri diri hayatın yollarında Bir et yığını olup çıkmak, Kan kokulu iğrençliğe dönüşene kadar Yavaş yavaş ölmek... Bir yer biliyorum Adı cehennem... Yanmak ateşlerde Son bulana kadar günahlar Günahlar ki yalnızca ahlar Beddualar silsilesi... Yangınlarda kaybolmak kül olana kadar Kor olmak... Bir insan var biliyorum Adım adım ilerliyor ardımda... Nefret büyütüyor içinde Kinle besleniyor bu insan Damarlarında dolaşan... Nefesini hissediyorum Kalp atışlarını duyuyorum Bir kelebeğin kanat çırpışlarında Bekliyor gününü sancılarla doğana kadar Acılarla kıvranarak... |