...CAN ALICI...
Bir yığınak vadisi içerisinde, tek seçkin bir bu tek
Yamaçların sarptı, engelleri çok zorlu, çıkışı köstek Söndü tümden aydınlığım, sokak lambasında kala kaldım Kaldırım taşlarıdır arkadaş, dost yolu dikine saldım O su damlası gibidir, ama deli dolu hep yakıcı Sende ki vefasızlık hain gaddarca, pek de can alıcı Sokaklar çok soğuk çok, gömlek param parça o rüzgârından Sıkıldım yüreğimden büzülerek, utandın mı arından? Ya Rab! Ellerim hep cepte, omuzlar bükük, başım yerlerde Ömrüm kahırlı kederlerde, keyfin daniskası ellerde Gün göremedim yoğruldum da, çamurlar da piştim yoğruldum Sensiz ben ortalarda kala kaldım, kalkarken düşer oldum Yığıldı tüm dertlerim sırtıma, bir gün bile yok ki hayat! Bana da çok mu? Isınacak bir tek yuva da, yoksam heyhat! Sorun küçüldü koç yürek de, elimde kalan tek bir çorap Yoksam? Şu bahtsız gönlüm mü yıkık, aşk mı girdaplarda harap? (28.04.2010)AZAP... NOT: Dostlar; bugün sizlerin destekleri ile 100. Şiir’im yayınlandı, çok çok teşekkürler hepinize ki bu güne erişebildim, var olun sağ olun. Esen kalın… |
Bana da çok mu? Isınacak bir tek yuva da, yoksam heyhat!
Sorun küçüldü koç yürek de, elimde kalan tek bir çorap
Yoksam? Şu bahtsız gönlüm mü yıkık, aşk mı girdaplarda harap?
Tebrik ederim. Çok güzel ve anlamlı bir şiirdi.
Saygı ve selamlarımla.