SANA OLAN HASRETİM
Aşkınla yana yana, semazenlere döndüm
Gözlerime takılır, sana olan hasretim. Mevlanaya çevirdin; sanma sevdana söndüm Fecre kadar yakılır, sana olan hasretim. Sözlerle anlatılmaz, yüreğimde ki acı, Ne yapsam da, dinmiyor; içimi buran sancı. Uykularıma giren rüyalarda yalancı... Hep geceme dikilir, sana olan hasretim. İsmini andıkça ben, coşuyorum bu hazla, Şu dilimde artıyor; hemde, oldukça fazla. Düşlerimde hep sana geliyorum son gazla... Yollarında bükülür, sana olan hasretim. Sana olan özlemim mana kazandı bende, Ellerimde ki terin hiç çıkmadı bu tende. Sözcükler bu ilhamla gelir istemesende... Kalemimden dökülür, sana olan hasretim. Sensizlikte ne ömür, ne de geçiyor zaman, Bilmem ki, dinermi hiç içimdeki bu aman. Bilki, geleceğin an nutkum tutulur; o an Dudağımda yıkılır, sana olan hasretim. Bu aşk bende oldukça, bitmiyor bende çile, Dolaşır yüreğimde, gezinir kanda çile. Bedenimi sararken, yapışmış canda çile... Ciğerimden sökülür, sana olan hasretim. Özlemim katlanırken yaşantımda cefama, Eksilmek şöyle dursun, ekleniyor defama. Ecelimin elinde, namlu olup kafama... Kurşun gibi sıkılır, sana olan hasretim. A.MORKOÇ |
Ne yapsam da, dinmiyor; içimi buran sancı.
Uykularıma giren rüyalarda yalancı...
Hep geceme dikilir, sana olan hasretim.
güzel şiirdi tebrikler