Yanmalı ve yakmalı
YANMALI VE YAKMALI
Bırak kalbin alev alsın, Yansın yana bildiğince. Yanmasını bilmeyen yüreklere, Birer kibrit çakmalı. Yakmalı cümlesini için için, Yanar dağlar misali. Çölleri denizleri yakmalı. Romayı NERON yakti, Şimdi sıra bu şehirde Bu şehri de yakmalı. Ateşe vermeli ne varsa, Alevleri yükselirken semaya, Tozu dumana katmalı. Ve oturup seyrine bakmalı. Alev alev sarıyorken heryanı, Duman duman göz gözü görmezken, Yanmayanları da içine atmalı. Velhasılı kelam, Yangınlarına alıştığımız hayatın, Geri kalanında da yangın çıkarmalı. SONUNDA içine atlayıp yanmalı. MUSTAFA EREN |