HİÇ BAKMAZ OLDUAlıncaya kadar döner koltuğu, Öpmedik kirli el, bırakmaz oldu. Oturunca dört gün şişti koltuğu, Öptüğü elleri, hiç öpmez oldu. Her türlü taklayı atmıştı dünde, Açıldı gözleri geldiği günde, Ayak oyununda getirdi künde, Dünkü dayıları, hiç takmaz oldu. Babası masaya gelip dikildi, Tanımazdan geldi hemen irkildi, Görünce amcayı geri çekildi, Makyajdan işlere, hiç bakmaz oldu. Demez yüze bakıp sormaz isteği, Kaldırmaz başını çözmez kösteği, Hepsi birbirine sağlar desteği, Torpilci başkanı, tanımaz oldu. Elbiseye göre dinler geleni, Görünce hediye tutmaz fireni, Olmaz olur ince yontarlar teni, Selâm gelmeyince, tam tıknaz oldu. Telefon duyunca gevşer vidası, Vatan, millet hizmet değil sevdası, Bugün git, yarın gel normal edası, Çağ atladı beşer, o tahmaz oldu. Hangimiz taklasız oturduk işe, Güne göre bizde görülür neşe, Bozdularsa moral ellerde şişe, Zamanında işe, hiç bakmaz oldu. 07/08/2006 |