Bahsediyorum ki Seni SevmektenBen yol boyunca seni izliyordum, Sen yarı açık gözlerle yolları. Bir bebeğin masumiyetindeydi yüzün, Güneşten bir parça kopmuş, Kopmuş da dünyaya düşmüş gibiydi. Bir kar tanesi güzelliğinde ellerin, Dalga dalga, buram buram, Memleket misali saçların... Kıskanırdım saçlarını, Omzuna düşerlerdi, Hem de sana sarılırcasına, Tıpkı başımı omzuna yasladığım gibi... Ama onlar hep sendeydi, senindi, Ben ise çok başka biri... Söylenmemiş cümlelerim hep yarım kalırdı, Seni sevdiğimi söylemek sessiz bir çığlıktı, Gözlerinin içine baktığımda doluydu, Besbelli yaşanmayan birçok şeyle... Fakat bir korkuydu bu yine de, İlan-ı aşk etmeli mi, etmemeli mi diyen. Dudaklarımdan dökülmeyen ne varsa, Ya dört duvar bildi, Ya da hepsi içimde gizli. Ya dört duvara haykırdım, Ya da sana haykıramadım... Ne güzel her an, her dakika düşünmek seni, Yokluğunu varlığına katıp sensizliği anmamak gibi. Belki de çok karmaşıktı hepsi ama, Anlarsın işte, Seni sevdiğimden bahseder gibi... |