KÜÇÜK KAYIKLA DERTLEŞME
Masmavi bir koy kucaklamıştı kayıkları
Oturdum kıyısına seyre dalmışım onları Sesler geldi etraftan soran olmuş hatırımı Onunla dertleşirken duymamışım kimseleri Denize özlemini anlatıyordu küçük kayık Uzun zamandır sahibi yanına gelmemişti Pür neşeyle denize açılıyordu arkadaşları O arkalarından hüzünle seyredip kalmıştı Sahibi biraz yaşlı ama tonton bir adamdı Bilmiyordu hastamıydı yoksa işi mi vardı Umutla bekliyordu ama çok da endişeli Yanıp tutuşuyordu çok özlemişti denizi Hiç bir şeyi yoktur demiştim bir şey olmaz Mutlaka gelir o eski toprak yeni yetme değil Unutmamıştır seni hatırından da çıkarmaz Seni mahzun bırakıp denizlerden ayırmaz Keşke bende özleyip umutla bekleseydim Gözyaşı döküp de yollarını gözleseydim Her gördüğüm genç onu hatırlatıyor bana Gittiğim her yeri anlatıyorum bende ona Ayrılma vakti veda ederken o küçük kayığa Belki geldiğimde göremezsem seni bir daha Sen geldiğinde beni bulamazsan buralarda Oğlumla hasret gidermeye gitmişimdir mutlaka Nihal / 22.04.2010 |
Tebrikler, Kutlarım.