AÇMIŞ KOLLARINI BEKLER BENİ
Sokaklar; tüm adımlar da umutla bitmeli
Acı, tatlı, hatıra ve gizlerin tek dostu Kalbimin sevinin yokuşunda zaaf engelli Aşk ve özleme dayanak, atidir umudu Yok saymaz; Ayak tabanı tepeledikçe eriştirir Yarı yolda da bırakmaz, gül’le buluşturur Tökezleyene kızıp toz verir veriştirir Sevgiye koşman için, yeni yol oluşturur Bilin ki; Sokaklar; tüm gönüllerinde bir özlem bağı Gönül coşku seli gizlerinin en azizi Sadık bir dost, her dem aşkın güvenin odağı Tüm olgunun ilk ve sonu, acı ve lezizi Aç yolları; Yol elzem, ayakkabım nerde, bir neden gerek? Coşku hevesi, sevgime bir yordam bulsana Gül açsın nur yüzünü, bizde tek bir gün görsek Hasreti aş da gel gül, eriyişte yaksana Yeter artık! Meftunu apıştırıp, sokağında güldüren Ona ulaşmam gerek, çek benden ellerini Yol ver sokak yol, işim çokça cana evegen Yer aç! Yar açmışta kollarını bekler beni… (23.04.2010)AZAP... |