GÖNÜL
Bimiyorum.. nedeni yok gibi hiç bir şeyin
karmakarışık duygular, anlamsız sözler, suçlayan gözler.. belki aşk sanık koltuğunda beni sorgulamakta haklı aslında sorgulamakta.. ben benden gitmiş bana kalan sadece bilmediğim duygular, ben bile bana kalmamışken beni kime yar edebilirim ki..? Aslında bir bakıştı beni benden kopartan aslında bir kelepçeydi beni kendine tutuklayan belkide gönül azad edilmeyi bekliyor sabırsızca belkide gönül kendi kafesinde saklanmış gözlerden uzak bekliyor ıssızlığı sus gönül ! sus ! feryad-ı figan edip acıtma bu canı Sus gönül sus..! (cyln) |