Değerimi Anlarsın
Sana verdiğim değeri,
Kimseye vermedim. Öyle çok sevdim ki seni... Ama yokum artık! Güvenmek mi? Kalmadı! Kilit vurdum kalbime, Attım dipsiz denize; Sildim unuttum seni... Hatırlar mısın? Bambaşkaydın, Bir zamanlar... Canımı verirdim uğruna, “Sevmedim” de, “Unuttum” de! Giderken susarsın belki de... Yazın, kışa dönecek, Dertlerin başa... Tutulursun gözyaşına. Kimsen olmadığını anlayacaksın; Pişman olacaksın. Gelmek isteyeceksin, Güzel yüzün solacak. Kanımdaydın, canımdaydın oysa, Şimdi bir adım yakınımda bile değilsin. Bir barışır, bir küserdin; Yine kopamazdım senden. Şimdi çeker giderim; Giderim de yalnız kalırsın... O zaman, Kimseyi bulamadığında, Karanlıktaki yalnızlığına sarılacak, Ve işte o an, Değerimi anlayacaksın. |