AYRILIK MEVSİMİ
Bu mevsim ayrılık mevsimi…
Bu mevsimde ayırdın gözlerini benden, Karanlıklar içinde bıraktın gözlerimi… Bu mevsimde nefesimi alıp gittin benden, Amonyak kokuları içinde bırakıp beni… Sonbahar hazan mevsimi derler, Sen çiçekler açarken, soldurdun benim renklerimi… Her yer, herkes cıvıl cıvıl hazırlanırken yaza, Kara kış ortasında bırakıp, Buza döndürdün sıcacık sevinçlerimi… Bu mevsim ayrılık mevsimi… Bu mevsimde unuttum gülmeyi, Hayallerimi mutlulukla süslemeyi… İçimdeki çocuğu öldürdün insafsızca, Susturdun, sessiz bıraktın gülücüklerimi… Bu mevsimde başladı küskünlüklerim… Bu mevsimde biriktirmeye başladım sevgisizliği… Bu mevsimde öğrendim insanlara güvenmemeyi, Sevebilirim, sevebilir diye herkes den gizlenmeyi… Bu mevsim ayrılık mevsimi… Ertelenmiş baharlarımın, yazlarımın, Bir gün mutlaka diye başlayan umutlarımın, Tükenip son bulduğu mevsimdeyim şimdi… GÜLŞEN KARADAĞ 19.04.2010 |