Yaşamı ciddiye al diyordu Nazım Hikmet Yaşamın sonsuzluğa durmayan akışı var Başa gelen her şeyde mutlaka vardır hikmet Yaşam uzun bir süreç inişi yokuşu var
Takvimin yaprağına sıralandıkça ömür Dünün yanlışı bu gün bir tecrübe görünür Yanlıştan ders almayan sürüm sürüm sürünür Suyun boğduğu kadar ateşin yakışı var
En acılı anında gülmeyi bileceksin Bilmediğin can için ölmeyi bileceksin Yetmişte zeytin dikip yanında olacaksın Her insanın hayata bir başka bakışı var
Yağmursuz mevsimlerde kurusa da kuyumuz Umutsuz kılma kalbi umut hayat suyumuz, Her darbe karşısında değişmesin huyumuz Bir yılın iki bahar bir yazı bir kışı var
Yaptıkları her bir şey görünse de nizami Gözüne baka baka seni soyar harami Beklenmeyen bir anda vursa da tusunami Kontrolsüz her darbenin onursuz yıkışı var
Unutma her var günün bir yok günüde olur Eli kolu bağlanan insan çaresiz kalır Doğru yolda yürüyen mükâfatını alır Her karanlık kuyunun bir yerden çıkışı var
Coşari der ateşin yakıp kavurmasında Rüzgârın fidanları söküp savurmasında Feleğin şamarını zalimce vurmasında Acizliğin kadere boynunu büküşü var
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YAŞAMA DAİR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YAŞAMA DAİR şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
merhaba efendim her satırı ayrı bir anlam ayrı bir güzellik düşün düşüne bildiğin kadar hayat hep iniş hep çıkış varla yok arası olsakda bu söz kendim için biryerler çıkış olurmu acaba dedirttiniz bana ibrahim bey bilemiyorum dipsiz kuyulardan çıkmak biraz zor gibi geliyorda bana çok anlamlı çok güzel bir şiir okudum yine sayfanızda kutlarım güzel yüreği sevgilerimi bıraktım kucak dolusu güllerimle birlikte hoşçakalın efendim
Unutma her var günün bir yok günüde olur Eli kolu bağlanan insan çaresiz kalır Doğru yolda yürüyen mükâfatını alır Her karanlık kuyunun bir yerden çıkışı var
Coşari der ateşin yakıp kavurmasında Rüzgârın fidanları söküp savurmasında Feleğin şamarını zalimce vurmasında Acizliğin kadere boynunu büküşü var
Çok güzel bir şiirdi. Tebrik ederim. Saygı ve selamlarımla.