Yanıyorum...Yine aklıma geldi Kahrolsun isyanlarım İçimde büyüdü Ağıtlarım... Neydi birzamanlar Cılız gençliğim Viran hanelere Darp gibiydi Ya o çok bilmiş Mah komşularım Nasıl gelmez aklıma Kadındı, kapıya gelen Elbette hoş geldi Elinde bir tas çorba Tas dediğime bakma Antika misali Kenarı kıvrımlı İçi nakışlı Gülllü dallı Üstüne kapanan, kapaktan görünüyordu içindeki, çorba Buz gibi Ay, mübarek ramazan Aldım elinden, gittim mutfağa Ardımdan seslendi Kaseyi getir Ekleyerek, canımı Dedim tamam bacım Tası çevirdim Lop yumurta gibi Düştü, sahana Bir baktım izi çıkmış Tabakdaki nakışın, çorbaya Yine aklıma geldi Simsiyah, isyanlarım Neden eviripte çeviremedim Porselen ne güzel kırılırdı oysa Ardından baktım. Gidişine Ne büyük hayır yapmıştı Kokuşmuş, kabasıyla Mah penceredeydi, ezana yakın Demişlerdir, garanti Kimbilir ne götürdü Bu, şuna... Kahretsin O, onu yediğimi sanıyor Ben büyütürken içimde isyanlarımı Hiç olmadık zamana denk geliyor anılarım Kahrolsun, kahreden Yanıyorum... ............Hikaye oldu............ |
Yaşıyoruz yinede..
Tebrikler..