KAYBOLDUN SEN
Bir yaz güneşinde siyah bir gölge olursun yeşil üzerinde,
Kış gelir,alır götürür en uzak zamana karayı Getirir ölüm gibi soğuk örtüyü üzerine. Değişti dünyan,değişti insanlar zanneder, üzülürsün her halinle. Öyle bir oyun ki nefes almak Bilemezsin neresindedir cilve. Yine bir gölge ararsın beyaz üzerinde, Anlamsızdır artık her anlam beyazın uzandığı her yerde. Bulamazsın,karı kazıp çıkaramazsın ya gölgeyi! Bir gök ağlar bu defa bir yer kurur beyaz veds ederken sana ve göğe. Bin hasretle kaybolmuşken sen, Anıların örter hasretini en derinden Sessiz bir yakarış gelir ufak ufak diline Sen kaybolmuşken bu bizar halinle Sen seni bulamaz olursun en sen olduğun kendinde. |