Bahsetme bana...
Bahsetme bana
Essen de savrulsam artık hayata Sıkıldım durduğum yerde durmaktan İçimden mi geçiyor şu geçen bulutlar Yoruldum suyu seyrederken kuru kalmaktan... Bana masal anlatma diyorlar Kırıldım acı gerçeklerle susturulmaktan Cümlelerin içine sevgi koymayınca Yoruluyorum, gülümsemeye çalışmaktan... Ya sev beni,ya da girme hayatıma Parçalandım sahte dostluklarla oyalanmaktan Tatil köylerinde değil ki gözüm Dem vurma bana sahte mutluluklardan... Hastayım, üzgünüm belki, ama nerdesin sen Bahane bulma çokları gibi işlerin çokluğundan... Bahar gelince açınca çiçekler renk renk Kolay tabii bahsetmek aşktan... Marifet kaybetmemek umudu Ellerle birlikte donuyorken kalpler bile soğuktan... Ve dahi hazır mesajlarla kutluyoruz bayramları, Acizmiyiz, birkaç cümle bile yazmaktan... Anlamıyorum,ölüm varken dünyada Nasıl gelebiliyor insanlar hep sıradan... Belki birazdan çok geç olacak, Belki kalacak tüm cümleler konuşulmadan... Kaybetmekse korkun değil mi herşey geçici Yolcusun sen,geri kalma yol almaktan... Beni de çağırmışsın yanına Sonsuza mı gidiyoruz, yoksa bu da Plansız bir heves mi eski duygularımdan... Bitecekse yine hergün yanıp sönen fani duygular gibi Yalvarırım, bahsetme bana yolculuklardan... |