Bir Düş Kırığının Sesi... - hani bir kitabın sayfalarını çevirirsin de habersizsindir yazılanlardan merak içinde başlarsın okumaya, kalırsın sayfalarda z/amansızca bugün kendimleyim baş başa ve en kilitli yanlarımda anahtarsız kaldığım her kapı açılacak bu defa. bir şiirin arefesinde yaşadıklarına kayarsa insanın aklı yazacakları gömülür içine... bir düş kırığının sesi parçalarsa sineleri binlerce yürek tutulması kaplar geceyi... sıradan olmamak içindi belki de; kalemimi beyaz mürekkepli seçişim kelimeleri gizleyip de pervasız satırlarda gezişim... hiçbir zaman hecelerden çıkarmadım hıncımı hep ruhumu serdim serçe tüyü hafifliğinde hiçbir zaman şair gözüyle bakamadım kendime koyamadim hiç hislerimi dizelere. şiir yazanları bir türlü anlayamadım ya ben duygusuzum ya onlar duygu seli sebebini bulamadım... mesela; bir şiirin başında ağladığımı kimseye göstermedim oysa kaç yaprak ıslanmıştı yağmurunda gözlerimin... kimseye kendimi anlatamadım ya anlaşılmadım ya baştan savıldım tek anlayan "annemdi" ondan da erken ayrıldım. vakitlerden güneşsiz zemheri katre-i zaman... özlemim doldukça akıyorum bendime uykularım firari, esir almış huzuru esaret duygularım dicle, taşıyorum gözlerime... ay kapris yapıyor doğmamak için geceme yıldızlar ise benden uzak ebedi seferde. neyimiz vardı ki şu yalan dünyada ulaşamadıklarımızdan başka... ne kaldı ki elimizde özlemlerden başka aşk adına... ulaşamadığım belki de içimde filizlenen en güzel doğru oldun sen, meyvesini alamayacağım ulu bir çınar sensizliğinde gölgeleneceğim o koca karanlıkta... bir tanrım bir de mürekkebi içine çektiğim kalemim şahit hislerime ondandır kaleme mürekkebi çeker gibi derin ahlarla nefesi çekişim ciğerime... şimdi içtiğim bir bardak su söndürür mü içimde yananları bir damla teselli yok eder mi narında alevlenen ateşi... bilmiyorum... ... |
Harun Aktaş tarafından 7/8/2011 10:38:20 PM zamanında düzenlenmiştir.