kanayan gözlerimi yitirdim
nice insanlar gördüm ben;
gözlerinden çağresizlik akan, bir okadar şereflice sokaklarda yatan ve nicelerini gördüm dostu ugruna canını ortaya koyan. namertliğe çelme takan. ne analar gördüm ben; ekmek parası ugruna kendini satan nice analar gördüm işte.. ne umutsuz kalpler gördüm, sanki zorla atan. ruhunu terketmiş bedenlerde yatan. nice insanlar gördüm ben; bugün sevip yarın kaçan, bir kelime dahi etmeden sevdiğini yarım bırakan. ve nicelerini gördüm, senin için bir başkasını bırakan, hevesini aldığında, bir başkası uğruna senide satan. ama ne aşklarda gördüm ben; bıkmadan usanmadan her yeni güne aynı heycanla başlayan, yıllarca aynı yastığa baş koyan nicelerini gördüm ben... ne yalnızlıklar gördüm ben, gözlerini uzak ufuklara dikerek, konuşacak çok şeyi varken susmayı tercih etmiş... ne dünyalar, ne insanlar gördüm ben.. gördükçe kanattım ben kanattımda.. kanayan gözlerimi yitirdim ben.. 14.04.2010 Mustafa Hebip |