MEYVEŞ NİNEUfak boylu biraz kambur Yanakları tombul tombul Bence altmış sen de yetmiş Sanmayasın işi bitmiş Ona meyveş nine derdik Ahvaline pek gülerdik. Kucağını bucağını Rab"bim şenlendirmemişti Bu yüzdendi belki bilmem Yüzü yerde gezerdi hep Türlü çeşit meyve vardı Ninemizin bahçesinde Mandalina,kiraz,elma Kimi ayva,kimi nardı Çocuktuk hem biraz zorba Alırdık bir naylon torba Dayanırdık kapısına Meyveş nine meyveş nine Meyvelerin inmiş yere Gözüm hakkı için n"olur Versen bize bir kaç tane Tahta evin pancurları Gıcırtıyla açılırdı Görünce bizi kapıda Yüzü hemen asılırdı. Şöylecene bir süzerdi Verin torbanızı derdi. Az beklerdik uz beklerdik Sessizce çıkıp gelirdi Onca meyve arasından Çürük ne varsa verirdi. Aşkolsun ya meyveş nine Yapılır mı bu hiç bize Gayrı gitti bizden günah Getiririz seni dize Derken ikindi sonrası Yanınca kara lambası Hücum borusu çalardı. Üşüşürdük ağaçlara, Hem silkerdik hem de yerdik Dalgamızı da geçerdik. Sonra bir gün ömrü bitti Garip ninem göçüp gitti Hüzün çöktü içimize Pek eziktik çokta pişman Ondan sonra bir kez bile Giremedik bahçesine Yıllar sonra anladık ki Ninemiz o ağaçları Elleriyle yetiştirmiş sonra da çocuğu bilmiş. Canım ninem ,şeker ninem Ne olursun dön evine Söz verdik bak bundan böyle Sen ne versen alacağız Bahçenden çalmayacağız |
Çok güzeldi şiiriniz meyveş nine adını o günlerde mi yoksa şiir yazarken mi koydunuzmerak ettim.
Kutluyor saygı ve sevgilerimi yolluyorum.