AĞLIYORUMSevinçlere doyamamaya. Bu şehre ve bu insanlara. Issız ve umutsuz yarınlara. Ağlıyorum, yalnızlığıma. Yalnızlık, arsız mı arsız. Geceler sessiz, duyarsız. Gündüzler geceye kardeş. Hayatsa; kalleş mi kalleş. İçimi boşaltıyorum dizelere. Hasretim, candan sevgilere. İnsanlar gülüyor hayasızca. Yalnızlığımı kutlarcasına. Annemi arıyorum belki de. Bitmeyen o mağrur sevgi de. Kim bilir özlemiştir oğlunu. Hasretle bekliyordur, yolumu. Neden bırakıp gittin Ana niye? Hayalin gözümde en son hediye. Umutsuzca bakarken karanlıklara. Hatıran tek teselli yalnızlığıma. MEHMET FİKRET ÜNALAN |