Aşka Mektup-3
AÇLIK
Utangaç iklimlerdi; bir ömür yaşadığın, derin bir suçluluk duyar gibi… Kimsesiz tendeki; bir dokunuştu ruhun, dalında saklı mor salkımlı hücreler gibi… Yelkenler bembeyaz, içinde açlığın, derinden sevmediğin bir gemi gibi… Coşkulu yaşayıp; baş kaldırışların, sağlam inanç bahçelerinde saklı gibi … Şimdi, ruhumuz vurgun, biz gibi... Biz olduk büyüdük… bağlandık… … Giderek kendi sesimize yabancı, Yüksek duvarlar arasında ses gibi... Dostluk, güneşten sızan, paylaşıma damga vuran ışık gibi… İstanbul, 18 Haziran 2007 Saat:19.43 |
Yüksek duvarlar arasında ses gibi...
Dostluk, güneşten sızan,
paylaşıma damga vuran ışık gibi…
GÜZELDİ.TEBRİKLER VE SEVGİLER