Bunca olumsuzluğa karşı bütün sinirler
Gerilmiyorsa eğer bu işte bir terslik var
Özgür yazan kaleme vurulan tüm zincirler
Kırılmıyorsa eğer bu işte bir terslik var

Mumla aranır oldu insanlardaki vefa
Halkıma revamıdır çekilen bunca cefa
Seçilenlerce vaat edilen zevki sefa
Sürülmüyorsa eğer bu işte bir terslik var

Eksik olmasın derler seçilenlere saygın
Boşunadır diyorlar duyduğun bütün kaygın
Halkı kırıp geçiren pazardaki bu yangın
Görülmüyorsa eğer bu işte bir terslik var.

Olanları seyreder olmuş ülkemin ferdi
Namert elinde ki güç mertleri yere serdi
Çaresizlik içinde kalan halkımın derdi
Sorulmuyorsa eğer bu işte bir terslik var

AB ye gel diyorlar yaptıkları şey şike
Elimizde jeton yok önümüzde turnike
Bu günün tavizleri yarın için tehlike
Yorulmuyorsa eğer bu işte bir terslik var

Bu nasıl bir ülke ki birbirini karalar
Çalışana değil de hırsızadır paralar
İncinen yüce halkın gönlündeki yaralar
Sarılmıyorsa eğer bu işte bir terslik var

Halkımın tepesinde dolaşır kara bulut
İnan ki yutuluyor deve sırtında hamut
Fırtınalı gecenin sabahlarına umut
Verilmiyorsa eğer bu işte bir terslik var

Coşari sesleniyor gönlündeki şeflere
Artık taviz vermeyin sus bilmez çirkeflere
Atatürk’ün koyduğu aydınlık hedeflere
Varılmıyorsa eğer bu işte bir terslik var

12.04.2010 / İstanbul

İbrahim COŞAR