EY BAHTIMIN KARANLIĞI !..Attım kendimi zifiri gecenin koynuna Kımıldayamıyor sokakların loş hali Kıvranıyor köşe diplerinde dertli aşk Nefesimden dökülen kara bir sevda soluyor Çırpınışlarım can çekişiyor Tepemde şimşekler ard arda çakıyor Kayboldum nisan yağmurlarının vurgunlarında... Acı bir tütündür dudaklarıma sarılan Bir dublelik kahırlı kahkaha yükselir semaya Ürker şıvgın vermiş sübyan aşklar Mermili naralarda delik deşiktir pencereler Üşür karanfiller, titrer dağlarda kekikler Uçup gidiyor sonsuzluğa alevlerin Yanıyorum ayazlarında ey bahtımın karanlığı... Kıvrılabilsem yanıbaşına pembe düşlerimle Demlense yalnızlığım ela gözlerinde Sıcacık bir öpüş kondursam gecenin anlına Dudaklarında gezinse sevdamın ateşi Dokunsam tenine, samanyolunda yürüsek Meltemlere yatırsam seni, efil efil essem başucunda Sevgi pınarlarında bir ömür sırılsıklam ıslansak !.. Zafer Direniş ... 11 April 2010 Pazar 15.30 Lahey |