Heybeli Vapuru
yüzüne aşinalığım gülümsemekti
ötesini ’o’ biliyor dilimin ucundakileri, tüm tuzluluğuyla... yanındaki masumluğumu, bütün beyazlığıyla... cam kadar temiz, berrak matematik kadar kesin... dilim savaşsa da sana barışmak için baştan sona içimi ’o’ biliyor naklediyor muharebelerimi... senin için demledğim ocaktaki sıcak çayı varamadığımız yeşillikleri, hatta turkuazları ’o’ biliyor bitmemiş resmini, gözü yaşlı şiirimi... birazdan gelir heybeli vapuru... |
kutluyorum sayın melluna
saygıyla