ANLADIM Kİ . AŞK ...
Anladım ki ,
AŞK , Bulaşıcı bir hastalık gibi , Yapışınca yüreğine, Sarar bütün bedenini . Sıtması tutar aniden ... Büyüdükçe büyüyen Zirvedeki çığ gibi ,…. Gelip yıkılır üstüne , Kurtulamazsın şerrinden. VE, Yüreğin kan ağlarken, Kah gülen ,kah güldüren Bir palyaçosun şimdi . İki kişilik skeçte... Aşkın masal saatinde Dinlediğin niniler bile , Uyutamaz ama büyüler seni … Bazen ateş böceğisindir Bazen de , Işığa koşan ,pervane gibi Yanarsın döne döne…... Garip hayaller peşinde Yıldızları sayarken geceleri Aldırmazsın deseler de Pösteki sayan deli... Dinlemezsin kimseyi . Gözlerin kör , Kulağın sağırdır şimdi . Olunca aşkın kölesi , Kurtaramazsın kendini Prangadan ,zincirden... Düşlerinde vuslat hikayeleri Anlatıp kandırır seni …. VE, Ağaca dadanmış kurt gibi Yavaş yavaş , sessizce Yiyip bitirir içini … MELAHAT ÇETİNKAYA |
saygılar sunuyorum.