YUH BABASakin bir beldede dillere destan Deli bilinen bir veli yaşarmış. Dertli günde bile anlamaz yastan Ahali haline güler şaşarmış. Köyde biri ölür tabut giderken Bağırır peşinden yuh diye erken Milletten zılgıt yer hep bunu derken Ve onlara göre haddi aşarmış. Adını çıkarmış bu, yuh baba’ya İhtiyaç kalmamış hem çok çabaya Aklını almış da koymuş torbaya Mülâyemet ile bunu başarmış. Günler geçmiş o da tabuta binmiş Azrail önünde kefene sinmiş Köylünün öfkesi birazcık dinmiş Sevinçten gözleri dolmuş yaşarmış. Demişler peşinden, artık yuh sana Sende gidiyorsun asıl vatana Bundan sonra söz yok havlu atana Okşayanı bir gün, hak da okşarmış. Tabuttan başını çıkarmış göğe Siz gibi gidersen yuh bana değe Hatta şu aciz kul razı köteğe Herkes kazancına zaten koşarmış. Güzel bir ders vermiş hem giderayak Köylü mahcup olmuş yemişler dayak Bizde bu öğüdü, heybeye koyak Feyzi bol, çevreye böyle taşarmış… Salih Yıldız…09.04.2010 . |