Kaderin Cilvesi
Bir kuş tünemiş ağacın en zayıf dalına
Hafif bir meltem esintisine esir sanki Sema ise bir garip, havası çok kararsız Kümelerle beyaz bulutlar sarmış Bir saklanır bir çıkar olmuştu güneş. İlk aşkım diye sarıldığım yıllardı Çocuk masumiyeti ile sevmiştim Bu karşılıksız değildi ilk zamanlar Gelip çatmıştı liseli dönem sonrası Üniversite tutkusu, yıktı geçti aşk hayalimi. Derken ayrılık musallat oldu on yıllarca Devreye giren karaçalılar sebep oldu Seven iki yürek nefretle doldu özellikle İletişim kuramaz oldu iki âşık güzellikle. Denize baktım, hayali bir meşale yaktım Aniden depreşti damarlarımdaki kan Sevinmek istedim ve sevindim nedensiz Gönlüm kanatlanıp uçuyordu zamansız Bence nedensiz değildi, kaderin bir cilvesiydi bu. |