Gecenin tam üçündeyim
Şarkıda ki gibi dertlerin en gücündeyim
Senin sevdanın gölgesinde
Kabuslar elimde,hayallerimin peşindeyim

Saat gecenin dördü
Sessiz bir çığlık uykumu böldü
Gittim baktım altı yaşında bir çocuğun gözyaşları
Damla damla bütün yüreğime çöktü

Saat gecenin beşi
Kahpe uyku yavaş yavaş kapatıyor gözlerimi
Ne ses var ne seda
Burası bahtsız insanların oturduğu keder şehri

Acı çekenlerdir bu mahallede oturanlar
Ne sevdalar geçti buradan, ne yangınlar
Burada ki olayların iki sorumlusu var
Biri benim diğeri yorgun akşamlar

Ben burada yaşayanların bekçisiyim
Ben onların ıstıraplarının emanetçisiyim
Eğer beni şikayet ederlerse
Hesabımı vicdanıma veririm

Elimde telsiz, gözlerim içten içe yaşlı
Bu, bu mahallede oturmanın şartı
Eğer mutlu biri gelirse buraya
Önce mutsuzlukla tanışmalı

Beni ziyaret etmek isterseniz buyrun gelin
Ben her gece sevda sokağında nöbetteyim
Kime sorararsanız tanırlar beni
BEN YORGUN AKŞAMLARIN KEDEREŞ BEKÇİSİYİM