Dönük...
Hüzünlü bir hali var gökyüzünün bak
Kimisi parlarken kimisi sönük Bebeğinde biri var şu gözümün bak Gönlüm de aşk denen kıbleye dönük... Ne desem ki bilemem söz aciz şimdi Yalnızlık şu gönlüme bir taciz şimdi Ben zavallı kul oldum sen aziz şimdi İki elim duada Kabe’ye dönük... Şimdi nasıl yanmasın kalbimin içi Çekmemiştim ömrümde ben böyle acı Mecnun çölde aramış sevgi ilacı Gönlümün hoş sedası kubbeye dönük... OKTAY ZERRİN |