Kimsesiz Kaldırımlar
Adını rüyamda gördüm,
Ve seni, karanlık sokakta Bir ateşin söndüğü gibi söndüm Gözlerim, sen diye, şimdi karanlıkta Ellerim tutacak bir el arar Ayaklarım, her adımında korkulu Ruhum o rüyada bir ses duyar ’O gitti ’ diye,içim burkulu Belki diyerek koşar adımlarla Yırtıyorum karanlığı sensiz sokaklarda Biliyorum, geçtiğin yollardı buralar Sen vardın, simdi kimsesiz kaldırımlar |