ELİMDE RESMİN DİLİMDE İSMİN
Yağmurlu bir havada
Gecenin en mahrem karanlığı Sokakları kaplayan Gündüzden kalma kar örtüsü Denizden kalma parkemin içinde Vücudum sırılsıklam Köşe başında ışıkları yanan büfe Ama nafile Tanımıyorum kimseyi Az önce beni Bu sessizliğe bırakan Otobüste yok şimdi Beni benim ile baş başa bıraktı Cebimde birkaç kuruş ile Seni aramaya başladım Elimde resmin Dilimde ismin ile Sormaya korktuğum yüzler Beklide tanıyordu seni Haftalar sonra kaldığım pansiyondan Atıldım elimde çantam ile Kararmaya başlayan gökyüzünde Kaldırımdan kopan taşın üstünde Avuçlarımın arasında yanaklarım Omuzlarıma sessizce dokunan eller Sen diye kulaklarıma fısıldayan sesin ile Yüreğime doğdu aydınlık MÜSLÜM TAŞ 02/2009 |
NEFİSTİ ABLAM
TEBRİKLER
SAYGILAR....