ANAM (TRABZON'DA OLMAK)
ANAM (TRABZON’DA OLMAK)
Şimdi Trabzon’da uyanmak vardı Sabah mahmurluğunu orada yaşamak Anamın güzel yüzüyle güne başlamak Trabzon’da olmak Her şeye değerdi Televizyon karşısında bacaklarımı uzatmak Anamın hadi oğlum sofraya demesini beklemek Trabzon’da olmak Her şeye değerdi Denizinde, dağında … Trabzon’umda Uzansam anamın kucağına koysam başımı O güzel elleriyle okşasa saçımı Saçlarımın arasına soksa ellerini kaşısa başımı Trabzon’da olmak Her şeye değerdi Huzur veren sesiyle konuşsa benimle Öğütler verse bana, nasihatler etse Ben dinlesem hiç sözünü kesmeden O konuşsa, ben dinlesem Ne güzel olurdu şimdi Trabzon’da anamın kucağında olsam Her şeye değerdi. Sanmayın ki bu satırlar boşa Sanmayın ki sadece kelimelerden ibaret Sanmayın ki değmezdi Değerdi dostlar Her şeye değerdi. |