DERTLİ
Oğul işte sana köyden bir mektup.
Kağıt dertli,zarf dertli,pul dertli... Susma zalimin zulmünden korkup, Olmasın beyin dertli,dil dertli... Eğrinin hesabını doğruya sormaktan. Yorulduk olup bitene kafa yormaktan. Köylü bıktı artık hayel kurmaktan, Göz dertli,ağız dertli,kol dertli... Düşünceye daldık olup bitene şaşmaktan. Yorgun düştük ekmek peşinde koşmaktan. Oğul böyle kupkuru sevgisiz yaşamaktan; Bülbül dertli,gonca dertli,gül dertli.... Yaralarım azdıkca azar,yoktur ilacı. Yaşam ellere tatlandı,bize oldu acı. Koyun postunda kurda benzer bizim hacı. Tanrı dertli,peygamber dertli,kul dertli... Gurbete göçtü yine ,köyün kızı kızanı. Ağır ağır anlıyoruz evlat işlerimizi bozanı. Bozulup duruyor şu sazımızın düzeni, Eşik dertli,mızrap dertli,tel dertli..... Din adına her türlü haltı yemişler. Asırlık harama helal bile demişler. Yeşil rengi bayrak diye sevmişler. Bayrağımdaki beyaz dertli,al dertli... Halk, lodoslu deniz gibi kabarıp durur. Hangi dalı tuttuysak hemen elimizde kurur. Nerden bir taş gelse evlat bizi bulur. Oturduğum hasır dertli, çul dertli.... Oğul artıyor her gün bizdeki tasa. MEHMET’im dahada gark oluyoruz yasa. Bize değil,kendilerine değişiyor anayasa. Köyüm dertli,ilçem dertli,il dertli..... __________ MEHMET ASLAN_________ |
Ozan dertli sazı dertli tel dertli....yazan yürek dert görmesin.