DUVARLARIM
Sırlarıma sırdaş oldular, yalnızlığıma arkadaş
Kimsesizliğimin sırrı onlarda gizli.. Sessizce ortak oldular kaderime, Ben anlattım onlar dinledi.. Ben sustum onlar inledi, Ben ağladım, yosun tuttular nemli nemli.. Benimle birlikte neşeyi unuttular kederli, Benim suskun mahzun duvarlarım... Sesim onlarda ses bulup yankılanıyor, Gözyaşlarımın, İsyanlarımın Haykırışlarımın onlar tek şahidi... Kahrıma, öfkeme siper ediyorlar gövdelerini... Ben terk etmezsem biliyorum Onlar beni terk etmeyecekler En sevilen yardan, en yakın dosttan daha sadık Sabır taşından daha güçlü, benim mağrur duvarlarım... Herkesden kaçıp gizlendiğim sığınağımın, Son zamanlarımda tek dayanağımın, Yıkıntılar içinde kurduğum küçük dünyamın, Yıkılmaz kalesi oldu benim taştan duvarlarım.... GÜLŞEN KARADAĞ 04.04.2010 |
Ben ağladım, yosun tuttular nemli nemli..
Benimle birlikte neşeyi unuttular kederli,
Benim suskun mahsun duvarlarım...
Sesim onlarda ses bulup yankılanıyor,
Gözyaşlarımın, İsyanlarımın
Haykırışlarımın onlar tek şahidi...
Kahrıma, öfkeme siper ediyorlar gövdelerini...
Dör duvar arasındaki yalnızlığın ev aziz dostlarıdır onlar. Kutşluyorum güzel şiirini kardeşimin.