Desem kidesem ki ulu bir dağdan esiyor rüzigarı sevdiğimin ve eteklerinde yeşilimi karıp beyazına çalıyordu kapısını gözlerimin desem ki ey çılgın değişim göğün genleştiği sestiniz duman ve yanık kokusundan ve iç çekişlerinden gürgenlerin ve yalnızlığın ürperen hışırtısından geçtiniz desem ki indiğini görürsem bakışlarının ki esirgenen aşılanmasıdır rüzgarın suya ellerimiz yürür yıldız ırmaklarını karanlıktan aydınlığa desem ki hüzün birikiyordu bahçeleri güneşli akşamüzeri evlerinde doğunun yüzü, yüzüm. gülmeye doğrulamayan sırtı güne yaslı baldıranlardan desem ki nerede kaldınız. bunca mevsim kördüğüm olduğu zaman derin bir yaradan siliyorken kara merhemi akıp duran, akıp durmayan acılarımdan desem ki benim, binlerin içinde bir birimlik ömrüm sözcükler ve nakaratlarla oradan oraya taşınan kırsal düşleri, çok renkli iletkenlere baş tutan desem ki birdenbire çok sızlardı burnum tam da bu yüzden katlardık gül nöbetlerini şiir susan yazgı denginin sandık sarılarından şimdi desem ki benim mutluluğum kolaydır bir şilep daha geçer bağrımı, ağrıdan ..................... |
Dedim ki:
- acaba en çok hangi şiirini sever?
Sorsam dedim
sonra vazgeçtim
kendimi düşündüm
- ayırt edilmez ki
hiç biri
sonra kendimi burada buluverdim
ne güzel buldum
sevgiyle hep :)