HASRETİNDE SENSİZ
HASRETİNDE SENSİZ
Hasretinle bî-çare her gün yanarken Bedenim buz gibi gözlerimde cansız Umutsuzca seni beklerken ve yalnız Zamanda durur belki bir gün apansız Nerede görsem, seven ve sevilenleri Gözlerimden akan yaş kalbime gider Gönlümde hep senin sevginin izleri Yokluğunda, senin hasretini çeker Doğmaz artık güneş, karanlık dünyama Varsın doğmasın, sensiz ne anlam taşır Yalnızım artık, bu karanlık dünyamda Uyanmasam da sensiz, nereye ulaşır! Ne çare, bu ayrılık canıma yeter Bedenim ruhsuz, sanki cansız bir hayal Sensiz olan hayatı, bu gönül neyler Tükendi nûrum, her şey bir hayalî meyal! Alem-i Sır |