1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1642
Okunma
Bir lokma gülüş dağıtan
Alır bir gülüş dağıtandan
Bilir ki, aç ve açıkta kalmaz
Sevgi onu, dışarda bırakmaz
Onu üzen, acı değildir
Acıya, nasıl boyun eğilir
Sabır, acının kalesidir
Gönüldedir yeri, bellidir
Her ömrün, zamanı var
Acı, tatlı ve sevgiyle yaşar
Bazen, gülerken ağlar
Ya, ağlarken akan yaşlar
Acından ölüyorum, desek
O dediğimize, işitebilsek
İsterdik ki, onu o an görebilsek
Yinede, bir veda edebilsek!
Alem-i Sır
Şiirin sahibi
Cevap Yaz