MAVİ BİR ÇOCUKTU SEVGİLİM
ateşin saçlarında
mavi bir cocuktu sevgilim bazen tutardı sevgilim elimden bahara götürürdü beni kır çiçekleri takardı yakama bazen ben onu alıp indirirdim yeraltı sığınaklarına bazen o yıldırımlar düşürürdü yalnızlığıma kırk parçaya bölünürdü yalnızlığım bazen ansızın çıkar gelirdi ıslak teniyle ben yalnızlığımı toplamaya çalışırken sıcacık bir merhaba derdi bana sevgi dolu ses tonuyla bense hüzünlü bir gülüşle başlardım akşamın saçlarını taramaya saçları deniz ve yosun kokardı en güzel giysilerini giydirirdim ona ve sonra bırakırdım hüzün bulutları arasından sokaklara başını alır giderdi o sormazdım bir daha ne zaman döneceğini başlardı içimde kanadı kırık bir güvercin çarpıntısı dönerdim kaldığım yere başlardım yalnızlığımı toplamaya kan tutardı gecelerde yüreğimi |