Akrostiş 10
Nurseli bastığı zaman, masum gönlünü,dillerin susar
Ufuklara dalan gözlerin,gözyaşınla gönlünü ıslar Riyâdan uzak rahmet selinde renk,renk çiçeklerin açar Sabır ve şükretmen az gelirde o an,duyguların donar Eşele sönen küllerini,en dibinden kor çıkar Lazım ömür boyu o korlar insan oğlu hep böyle yaşar Ilık,ılık ısıtır ruhunu,gönlün yine dolup taşar Şükür,şükür ömrünü doldursun ki,çoğalsın nur ışıklar Isırgan her derde devadır,sen tutarsan elini yakar Kaderine isyan etme Rabbim her kaderi kendi yazar 03_04_2002 Çarşamba Hanımağa34 /Nazife Görgün |
Yazan kaleme, yüreğe selam...
Tebrik ve saygılarımla...