MÂZİYE BEL BAĞLAYIP ÜZME SAKIN KENDİNİAh etmedim ki sana yalan yıllara küstüm, İçin için ağlayıp üzme sakın kendini. Ömürden gün düşerken senden ümidi kestim, Mâziye bel bağlayıp üzme sakın kendini. Ey sevgili ne olur birazcık beni dinle, Zaman oldu şiirler dile geldi seninle. Bazen gözyaşı olup hüzünlendi benimle, Mâziye bel bağlayıp üzme sakın kendini. Kıyamam gözlerine şûle-darımdır benim, Esmesin bâd-i sabâ gül-i zârımdır benim. Aşk çölünde yitiğim bergüzârımdır benim, Mâziye bel bağlayıp üzme sakın kendini. Cankız’ım hayat verdi yüreğim neşelendi, Acı, hasret tükendi dertlerim hep elendi. Hâlimi arzederken edâsıyla bilendi, Mâziye bel bağlayıp üzme sakın kendini. Çileli yıllarımla ihtiyâr oldum bugün, Sine-i gülşeninde şehr-i yâr oldum bugün. O güzel sözlerinle bahtiyâr oldum bugün, Mâziye bel bağlayıp üzme sakın kendini. Hep o mâzi değil mi seni alıp götüren, Garibin ocağında hicrân otu bitiren. Son demimde hâneme mah-yüzünü getiren, Mâziye bel bağlayıp üzme sakın kendini. .......................................kardelen26 |
Bağlantı kuramadım anlamda.
Ama dörtlükler her zamanki gibi kusursuz.