Gönül
Mevsim bahar oldu açtı çiçekler
Senin gülün bir gün açmaz mı gönül Buz tuttu gönüller baharı bekler Senin gönül kuşun uçmaz mı gönül Kuşlar ağaçlarda yapar yuvayı Sen böyle gezersin niçin havayi Neden sürdürürsün kuru davayı Gün olup iş işten geçmez mi gönül Belli ki aşıksın içinde kor var Seni sevdasıyla yakan bir yar var Kavuşulmaz yardan sana ne kar var Yaklaştıkça senden kaçmaz mı gönül Artık yetmedi mi bu ayrılıklar Sen böyle gezersin daha çok diyar Yardan sana kalan bir tek yadigâr Senden karasevda geçmez mi gönül Terk eyledin hep akşamı sabahı İçinde bir aşkın onulmaz ahı Sırtında hayatın bütün günahı Efkârlı dünyadan göçmez mi gönül Elmadağ–1970 Mustafa Göl |
Saygı ve selamlarım ile...