çok sevdiyim halde susmak zorunda kaldığımda aşkım kelimesini elerime yasaklatığım halde dilimde her an aşkım kelimesini sadece kendime söylemekten sustuğumda her kelimelerın bir kurşun gibi beni yaraladığında bu şiiri yazmıştım

Yoruldum aşkla gururun arasında
Kalmaktan yoruldum
Öylesine doluyum ki konuşmak
Yerine susmaktan yoruldum
Seni seviyorum aşkım demek yerine*
İçime atıp kelimelerle boğulmaktan
Yoruldum

Seni her gördüğümde içimin titremesinden
Değil * ellerlime aşkım kelimesini
Yazma demekten yoruldum

Sana her bakışta iç çekip ağlamaktan
Konuşmak yerine susarak kendimi
Bitirmekten yoruldum
Senin rafa kaldırdım dediğin şeyleri ben
Her geceye beyaz sayfalara satır,
Satır yazmak tan değil
Her sigara yakışımda duygularımı
Düşüncelerimi dumana boğmaktan
Yoruldum

Seni değil sensizliği ciğerlerime
Hapsetmekten yoruldum aşkım
Seni düşüne düşüne kim olduğumu
Unutmaktan değil
Bahçemdeki iğde ağaçlarının
Kokusunda seni aramaktan yoruldum
Yolara bakıp uzaklara dalmaktan seninleyken
Sensizliğe gömülmekten yoruldum aşkım

Senin her gün baktığım resmini
Odamın boş duvarlarına çizmekten
Öylesine sessizce uykuya dalmaktan
Her uyandığımda sol yanımda senin
Yerine sana yazdığım şiirleri
Sana yazdığım aşkım kelimelerini
Sana olan hasretimi yazdığım
Karaladığım beyaz yapraklı defterimi
Görmekten yoruldum vefasız


Seni rüyamda görüp gülerken
Uyandığımda yanımda olmadığını görüp
Olan gücükle duvarlara vurmaktan
Hıçkırıklara boğulmaktan kimseler
Gözyaşlarımı görmesin diye sahte
Gülücükler atmaktan yoruldum
Beni kendinden uzaklaştırmak için
Kelimeleri rafa kaldırmandan deyil
Habersiz çekip gittin ya işte
O zaman işte o gün vuruldum