ÖLÜM
ÖLÜM
Her yer sessiz ve sensiz, Daralıyorum, odamda kabristan acısı. Seviyorum seni, ama sen ise bensiz, Duracak kalbim, sanki ölümün sancısı. Bu fani dünyada değerler bilinmez, Gez dolaş sen, beni hiç düşünme. Ölüm sancısı vurmuş derdimi kimse bilmez, Azrail senin de peşinde boş yere sevinme. Ben yaşarken zaten ölmüşüm derdinden, Her gün başka bir üzüntü ve keder. Gidiyorum ama senden değil,sevgimden, Senden ne istedim ki sadece sev yeter. Kaderimde sen yoksun,ölümle baş başa, Kader vurmuş beni seninle birlikteyken. Vefasız dünyadan göçersem,girme yasa, Sadece duanı isterim sırat’tan geçerken. Ahmet ŞENDÜL |