17
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2651
Okunma

İçimin çocuk kalan iklimine sar beni
Yine gel, gecelerde yalnız kalmayım anne
Yokluğundan daha çok üşütmüyor kar beni
Kuru bir yaprak gibi düşüp solmayım anne
Sanma ki sensizliğe alışacak yaştayım
İçime hüzün döken gölgemle savaştayım
Gündüzler hezeyanda, geceler telaştayım
Ses ver ki bu matemde hazân olmayım anne
Mavi bir hıçkırıktır şefkatine özlemim
Bir tebessüm umarak gelip geçti son demim
Elemin girdabında su alıyor bak gemim
İmdâd et bu menzilde keder bulmayım anne
Sanadır yolculuğum, senden özge kimim var
Kim tanır gözlerimi senin bakışın kadar
Ya beni yeni baştan bir beyaz kundağa sar
Ya yanında al götür, sensiz ölmeyim anne
5.0
100% (14)