BÜYÜTEMEDIGIM COCUKLUGUM
Dindiremedim acilari durduramadim akan kanimi
hala yüregim agitlarda benim türküm yasta gönlüm hasretimin cigliklari düser ucurumlarin dibine cökerim icimdeki büyütemedigim cocuklugum aglar dününden Bugünüme kursunlar atilirken sirtima hayinlerin ihanetleriyle öksüz yarinlarim özgürlügümün boynu bükülürken zindanlarda hani umutlarim nerde hayalerim beni bana verin iskenceler icimde büyütemedigim cocuklugum sordulamazmi vicdaninizi Sabahlarim üsüyor karlar altinda düslerim gecelerin gazabindayim bitmek bilmiyor ayriliklar giden geri gelmiyor penceresiz duvarlar solyanim agriyor miller cekilirken gözlerime sahte yüzler covaldikca icimde büyütemedigim cocuklugum kirlendi yitik ellerin kentinde Merak etme annem ranzalar batmiyor solyanima seni düsünürken sana sarilir uykularim kokunna acim susadim sevgine sevdam ömrümün sayfalari yirtiliyor zalimce külenen yillarim savrulurken icimde büyütemedigim cocuklugumu yokluguna gömüldüm anne Hep derdim bir güvercin olsam ucsam süzülsem gökyüzüne günese takilsa kanatlarim sevdalarima sabahlarima onunla dogsam mevsim olsam yagsam irmaklara caglasam rüzgarlara biraksam kendimi icimde büyütemedigim cocuklugum sevda atesine yandikca yüregim Aynalara sordum kirildi parca parca sustu rehin almisti onuda kahirlar Bayram görmedim kinalar yakmadim asklar sevdalar kefene sarilirken evim olmadi cicek ekecek bahcemde olmadi viranelere cevilirken köyüm icimde büyütemedigim cocuklugum hasrete yeserdi yeniden büyümeye |