Okyanusta bir dalga
Kaybolur ya, ansızın
Ve, nasıl ki okyanus
Bu dalganın farkına varmazsa
İşte bazı insanlar da, böyle yaşam sürerler bir ömür.
Bir gün hiç beklemedikleri bir anda
Öylece toprağa düşerler, hiç birşeye ve hiç kimseye değmeden.
Oysa dünya da, bunların yokluğunu, fazla umursamaz,
Tıpkı sessiz sedasız gelip geçen dalgalar gibi,
Öylece kimseye değmeden gözden kaybolurlar.

Oysa dokunmalı insan ,hisettirmeli varlığını
O varlığı, bir amaca dönüştürmeli,
Ama , zaten varlığı bir amaç için değilmiydi ?

Öyle koyun gibi güdülmemeli insan, bir ömür
Bilmelisin ki , senin onurlu duruşunda saklıdır insanlığın
Ve sen yönetmelisin içinde ki o ruhu
Yoksa hep birileri sürecektir seni,
Sen sürülmeye muhtaç gözlerle baktığın sürece.

Herşeyi kader diye kabullenmemeli insan
Oysa en kolayıdır bu ,
Herşeyi olduğu gibi kabullenmek.
Gerektiğinde isyan etmeli yürek
Yıkmalı tüm bentleri, asi bir nehir gibi.

Sorgulayarak hayatı , yaşamak gerek
İnsanın hiçte öyle küçümsenecek, bir canlı olmadığını anlamak için.
İşte o zaman Meleklerin neden ?
ALLAHIN emriyle, önümüzde eğildiğini de, anlayabiliriz.

Sessiz bir dalga olmaktansa, okyanusta
Gerektiğinde bütün işkenceleri tatmalı insan , amacı uğruna.

Yaşar Çetinkaya
Malazgirt.