hüzün dolu yağmurlar yağar gülüşü kırık yetim çocukların gamzelerine delidir damlalar derin izler bırakırken yaralanmış yüreğe soluk bir sokak lambasının altına serilir vurulup düş papatyaları ve şehir basar üzerine masum bütün kır çiçeklerinin
oysa sığınmamış mıydı usulca martılar koynuna Tanrı’nın sanırım kabullenemedik bize ait olmadığını gökyüzünün
yıkılıyorsa bulutlar üzerine ağırlığından gerçekleşmemiş düşlerin tersine akar su kıyılardan çekip kırgın dalgalarını ve ağlar martılar …ardından deniz kızlarının
bir şarkı mırıldanır dudakların ...maviye yenik öldüğünün resmidir o an ...tek şahit karanlık
ölüm sonsuzluğun kapısı yaşam sonsuzluğun işkencesi
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Son/suz Oyun şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Son/suz Oyun şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
sessiz
gölgeler diyarının prensinin çığlığında
inlesin kelimeler...hece hece
her gece
Sevgim ve çokça teşekkürlerimle şair