Bilinmezlikler içindeyim
Sarmıyor beni bu şehir
Isıtmıyor yakan güneş Yaşamışım bu hayatı beleş Hiç bir dikili taşım olmamış Ağlar olmuşum gece gündüz hep Denizdeki dalgalar gibi Kendi kendimi döver oluşum Yelkenlerim alabora olmuş Savrulur oldum dümeni kaybolmuş gemi misali Hangi ada kabul eder rotam nereye gider Bilmiyorum bilinmezliğe gider olmuşum Yağmurlar yağıyor üzerime iliklerime kadar işlemiş Ama ben hiç aldırmıyorum Ağlıyorum geçen günlerime Ağlıyorum bir hiç uğruna giden gençliğime En çok,ta sana inanıpta sevildiğimi sandıgım deli dolu yıllarıma ağlıyorum Ağlıyorum gözlerim şelale misali Kızardı kan çanağına döndü gözlerimin göz bebeği Fırtınalar kopuyor zavallı yüreğimde Saçlarım dökülüyor tel tel ağaçtan düşen yaprak misali Savrulup giyor uzaklara benim içimdeki sevgi gibi Avere avare dolaşır oldum yolum belli değil Hatırladığım tek yol senin kalbindi Sende bana birazcık sevgiyi çok gördükten sonra Fireni boşalmış bir araba gibi Nerde nasıl duracağım belli degil Şimdi umutlarım kırık kadadım kırık Yaralı bir kuş misali çırpınır dururum Belkide kuytu bir köşede mutsuz bu hayatıma son veririm Ne cesedim kalır nede benden bir hatıra Toprakta kaybolu veririm Ben bilinmezliğin içinde kalmış zavallı bir sevgiliyim |
Belkide kuytu bir köşede mutsuz bu hayatıma son veririm
Ne cesedim kalır nede benden bir hatıra
Toprakta kaybolu veririm
Ben bilinmezliğin içinde kalmış zavallı bir sevgiliyim
Yaşayan,hisseden ,duygu yüklü harika bir eserdi.Tebrik ederim değerli şair.Saygılarımla..