KALP SEVDİĞİNE TUTKUN
Gömüldü, benliğinin sonsuz derinliklerinde,
Sevinci uçtu, hüznü var sadece ellerinde, Haykıramadı içini, ne yapıp ne etse de, İnfazı verilmiş artık, ne kadar dövünse de. Tel örgülere değil ki, sitemi kaderine, Yürek müebbet olmuş göğüs kafesine, Suçu; onu sevmekmiş hem de ölümüne, Çalmakmış kalbini, sormadan sahibine. Davacı davasından hepten vazgeçse de, O vazgeçememiş her daim nedense, Ağlamış karşılıksızlığına her celsede, Ömür işte böyle su gibi akıp gitse de. Bir gel diyecek ses aramış ama nerede, Aşkı yanlış seçmiş kalbi, suç kendinde, Artık tahliye olmuş kalbi özgürse de, Onun kalbi her an atacak cenderede, Saklı hayali; hep evet diyecek ses de, Belki yarınlarında, ya da cennetinde. Aysel AKSÜMER |