Ve burda bitti
sesi soluğu kesilmiş bir inlitiydi zaten
zaman hiç bir yaraya ilaç olamadı
zaman köreltti sadece

Her şeyden öte saydığımız duygular çürüdü
bir birimize çare olamadık
iyileştirmeye çalışırken bu hastalığı
infiale düştük kendi karışıklığımızda.

Göçük altında bir yürek ve bu enkazda bir ceset oldum
Böyle aşklarda ölürmüş
öylesine bitermiş işte

Anlatmanın artık mümkün olmadığı bir safhadayım
dilimi kestim ,sustum gözlerine
ve hiç bir çareye yürümüyor ayaklarım
ama yine sen üzülme
intihar süsü vereceğim bu gidişine

Belki hayata erken yenildik
Belki savaşmalıydık tükenene kadar
ama kendimize ne bırakacaktık öylemi
avuçlarımızdaki duaları nerelere savurduk böyle
hani yoksulların yüreğine dokunabilirdik
ve hani, diye başlayan yüzlerce cümle kurabilirim bu aşkın üstüne.
İçim dışım sen kokuyor, alışmak kolay olmayacak
kendimi daha ne kadar hayatta tutabilirim bilmiyorum.

Şimdi ... Ve şimdi diye başlayan bütün cümlelerimde olmayacaksın
artık bu acıya insanlığımdan kaç parça böleceğim
kaç günaha gireceğim, kaç paket sigara içeceğim.

Yaşamaksa elbet mümkün, yaşarım her düştüğüm yerde izin kalır
yaşamak elbet mümkün
ama bu bitiş bana daha çok şiir yazdırır.



Battal Karslıoğlu