Bedeli Neydi?Baş ucumda sayıklayan, Sayfa sayılarını Gözlerimde ki yaşla çürüttüğüm kitaplar, Beşiklerde kahır ninnilerine hapsedilmiş, Bir bozuk para uzaklığında Özgürlüğün sokak çocukları. Hayatın ucu yanık sayfalarına Yüzlerce eser bırakmış Adı anılmayan şairler, Üzerinden kırk defa geçipte, Onca anıyı o asfaltlara bırakmışken üstelik Adını bilmediğimiz sokaklar. Ve keşkelerin kepenklerine sıkışmış Yazık hayatlar... Ödülü neydi seni sevmenin? Ömrü adayıp, Yanına yakıştırdığın, Canına yapıştırdığın insana Bir vedanın ağdalı ağırlığında Yüreğin yerde ama başın dik son sözü söyleyebilmek mi? İki yana açıp kollarını Bak, hala ayaktayım dercesine dans edebilmek mi? Ödülü neydi seni sevmenin? Üzerine para versemde alamayacağım Hayat dersleri mi, Yoksa her iki sancının arasında Yüzümü yerleştirdiğin gülücüklerim mi? Ağırlığına teslim olmadığım tek bir gece kalmadı Sabahlarına armağan etmediğim bir tek gün ışığı... Çayın şekeri kucaklaması gibiydi oysa Yüreğimin bakışlarını bunca sahiplenmesi Üzeri ıslak sigaralar gibi artık hiç bir ateşe yanmayacağım Aşkın ileri dereceden bozuk gözleriyle hayata Bir daha bakmayacağım... Bedeli bu kadar ağır mıydı seni sevmenin? Elif SEZGİN |
Aşkının ileri dereceden bozuk gözleriyle
Bir daha hayata bakmayacağım artık"
duygu dolu mükemmel dizeler...çok etkilendim...kutluyorum...sevgimle